Les(s) is more

Les(s) is more, kleine gelukjes

Less is more… Dit citaat werd voor het eerst gebruikt door Robert Browning in een gedicht dat hij schreef in 1855, Andrea del Sarto, called the faultless painter. De Duitse Bauhausarchitect Ludwig Mies van der Rohe (1886-1969) gebruikte deze uitdrukking om zijn moderne architectuur te omschrijven; deze bestond uit ‘beinahe nichts’. In zijn voetsporen zijn architecten, ontwerpers (van Der Rohe was ook meubelontwerper) en ook kunstenaars en muzikanten dit motto als concept gaan gebruiken: de essentie van een werk uit zich in een ultimatum van abstracte eenvoud.

Less is more staat ook voor een levensvisie. Het doel is om het eigen leven te vereenvoudigen. Het is ontstaan als reactie op de consumptie-maatschappij. Duurzaamheid tegenover overvloed. Niet de hoeveelheid telt, maar wel de kwaliteit. Het essentiële.

Misschien is het dit wat we meenemen uit de maandenlange gijzelneming door de COVID-pandemie, de meedogenloze overstromingen van de voorbije zomer, de verstikkende bosbranden… Het kleine eren. Kleine gelukjes.

We vinden deze manier van denken en leven al terug in de 16de eeuw bij Ignatius van Loyola (1491-1556), oprichter van de jezuïetenorde. ‘Non multa sed multum’ is een essentieel onderdeel van de ignatiaanse pedagogie. Het betekent: ‘niet veel maar wel intens, grondig’. Wat we aanleren moet ook beklijven, een impact hebben op onze innerlijke beleving. Want niet het vele weten verzadigt de ziel, maar wel het innerlijk smaken der dingen. Less is more leidt in dezen tot de goesting bij de leerling om te leren. Meer te willen weten. Dieper te willen graven. Beter te willen worden.

Corona zette sommige vormen van sociaal leven, van activiteiten bijvoorbeeld, in quarantaine. Privé en op school. Het ging plots alleen om de kern van ons bestaan. Heel eenvoudig. Het omgaan met maatregelen om niet ziek te worden en anderen niet ziek te maken. Om te overleven. Op school werd door het niet kunnen organiseren van extra activiteiten de focus gelegd op de “les”, het onderwijzen van wat omschreven staat als essentieel.

Post corona zal er moeten afgewogen worden wat er wordt meegenomen van wat we (opnieuw) geproefd hebben tijdens de coronamaanden.

Aan ‘Less is more’ koppelen wij kleine gelukjes.

In zijn boek “Geluk vinden zonder het te zoeken” geeft Lieven Annemans ons een gouden tip. “Er gaat niets boven vriendelijkheid. Vriendelijkheid overstijgt alles” lezen we ook in het boek “De jongen, de mol, de vos en het paard” van Charlie Mackesy, een prachtig verhaal over vriendschap, liefde en jezelf zijn, poëtisch vertaald door Arthur Japin.

Als iedereen dat probeert, dan keert dat ook terug naar iedereen. Een positieve boemerang als het ware. Geluk verspreiden door warmte en vriendschap. Via kleine gelukjes.

Jaarthemalied
Als jaar jaarthemalied kozen we “Dat heet dan gelukkig zijn”. Deze klassieker van wijlen Ann Christy werd al meermaals gecoverd en wij hebben een mix gemaakt van de schillende versies zodat elke generaties zich door de eenvoud van de boodschap, gelukkig zijn, aangesproken voelt.

Jaarthemaffiche
Ons jaarthema-affiche werd zoals steeds ontworpen door onze leerkracht P.O. Hilde Van Den Broeck. Zij liet zich hierbij door Van Der Rohe inspireren.